Lelijk eendje erbij: Frank 'n Myrh

Zo af en toe gaat alles mis in een zeep wat er maar mis kan gaan: kleuren niet mooi, dikke laag 'ash' bovenop, structuur niet helemaal zo mooi fijn als dat je wil...Dan ben ik altijd maar weer blij dat dat als dat allemaal in 1 zeep zit, en dat ik niet drie keer achter elkaar niet tevreden ben. De Frank 'n Myrh (wierrook en mirre) zeep van gisteren is dus voor de bak met lelijke eendjes. Maar een stukje houd ik apart, want hij ruikt namelijk wel lekker, vanille-achtig met een stevige mannelijke ondertoon, en ik heb zo het idee dat dit typisch een geurtje voor mijn broer is (die overigens braaf meeleest met deze blog)...hij staat voor je gereserveerd Broer!